Czy można odrzucić spadek w imieniu nasciturusa? Tak, oczywiście. Odrzucenie spadku następuje tu na takich samych zasadach, jak odrzucenie spadku w imieniu dziecka. Nasciturus dochodzi bowiem do dziedziczenia dopiero po urodzeniu, zatem w tym zakresie nie ma już żadnych różnic. Jak wygląda ta procedura? W takim przypadku 6-cio miesięczny termin na złożenie oświadczenia biegnie dla dziecka od chwili, gdy jego przedstawiciel ustawowy dowiedział się o tytule powołania dziecka do spadku. Odrzucenie spadku przez małoletniego, może nastąpić tylko w sądzie rodzinnym i opiekuńczym, który decyduje, czy przedstawiciel ustawowy będzie Właściwym Sądem do złożenia wniosku o wyrażenie zgody na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego jest właściwy wyłącznie sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, a w braku miejsca zamieszkania - sąd opiekuńczy miejsca jej pobytu. Jeżeli brak i tej podstawy - właściwy jest sąd rejonowy Spadek można odrzucić, jeśli nie został on jeszcze przyjęty (np. przez złożenie stosownego oświadczenia w ramach postępowania o stwierdzenie nabycia spadku). Po otwarciu spadku może nastąpić jego odrzucenie, ale tylko w terminie 6 tygodni. Termin ten rozpoczyna się z chwilą, gdy spadkobierca uzyskał wiedzę o nabyciu spadku oraz Zgodnie z art. 927 ustawy Kodeks cywilny „nie może być spadkobiercą osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku, ani osoba prawna, która w tym czasie nie istnieje”. Jednakże dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte może być spadkobiercą, jeżeli urodzi się żywe. Co do zasady więc skoro Pani dziecko urodziło Po pierwsze – należy mieć na uwadze brzmienie art. 1015 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym spadkobierca powołany do spadku ma 6 miesięcy na jego odrzucenie od dnia, w którym dowiedział się o tytule swojego powołania. Po drugie – trzeba ustalić, co tak naprawdę chcemy zrobić z ewentualnie odziedziczonym ‘majątkiem’. Odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka. W przypadku, gdy małoletnie dziecko jest uprawnione do dziedziczenia po zmarłym, decyzja o odrzuceniu spadku musi być podjęta przez jego opiekuna prawnego. Opiekun prawny to osoba, która ma prawną odpowiedzialność za małoletnie dziecko, taką jak rodzic lub opiekun ustanowiony przez sąd. Spadek można odrzucić w terminie 6 miesięcy od daty dowiedzenia się o swoim tytule powołania do spadku. Zazwyczaj będzie to data śmierci spadkodawcy. Jednak w praktyce dla każdego spadkobiercy ten termin może się rozpoczynać z różną datą, jeśli będzie to późniejsza data niż śmierć spadkodawcy, przed sądem trzeba to W. w W. wniosek o zezwolenie na dokonanie czynności prawnej przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem małoletniego dziecka, polegającej na odrzuceniu w imieniu syna spadku po zmarłym D. G.. W uzasadnieniu matka dziecka wskazała, że chcąc uchronić małoletniego syna zamierza odrzucić spadek. Na rozprawie w dniu 2.06.2014 r. Artykuły 1018 i 1019 k.c. umieszczone zostały w jednym tytule księgi czwartej kodeksu cywilnego „Przyjęcie i odrzucenie spadku”. W braku odmiennego postanowienia ustawodawcy należy przyjąć, że forma oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku określona w art. 1018 § 3 k.c. ma zastosowanie do wszystkich przewidzianych w dziale 5YHR. Zrzeczenie spadku w imieniu małoletniego dziecka. Pytanie z dnia 23 listopada 2020 Musze zrzec się spadku po ojcu w imieniu nieletniego dziecka . Jak to wszystko załatwić ? Nie chce żeby dziecko odziedziczyło dlugi, chwili obecnej mieszkamy za granicą i nie mamy możliwości przyjazdu do Polski Dzień dobry, należy złożyć wniosek o wyrażenie zgody na odrzucenie spadku w imieniu dziecka (do SR dla Warszawy), wykazując, że zostały spełnione ku temu przesłanki, a po uzyskaniu zgody należy spadek odrzucić w sądzie lub przed notariuszem. Pozdrawiam adwokat Bernadetta Parusińska- Ulewicz adwokat@ tel.: 663-182-634 Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Dzień dobry. W tego typu sytuacji istnieje tylko jedna możliwa droga postępowania - należy złożyć do sądu wniosek o zgodę na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego. Skoro miejsce zamieszkania dziecka jest za granicą to właściwy będzie tutaj Sąd Rejonowy R dla Warszawy. Przed sądem możecie Państwo występować przez pełnomocnika. Po uzyskaniu postanowienia będzie można spadek odrzucić co też można uczynić przez pełnomocnika ale jest potrzebne specjalne pełnomocnictwo. Pozdrawiam. Adw. Tomasz R. Weigt, tel. 601-563-996 Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Dzień dobry wniosek o zgodę na zrzeczenie się spadku można ew. wysłać pocztą. Samo oświadczenie można złożyć przed konsulem. W razie pytań i wątpliwości zapraszam do kontaktu. @ Wysłano podziękowanie do {[ success_thanks_name ]} {[ e ]} Czy uznajesz odpowiedź za pomocną? {[ total_votes ? getRating() : 0 ]}% uznało tę odpowiedź za pomocną ({[ total_votes ]} głosów) Podziękowałeś prawnikowi {[ e ]} Wysłaliśmy znajomemu Twoją rekomendację Chcę dodać odpowiedź Jeśli jesteś prawnikiem zaloguj się by odpowiedzieć temu klientowi Jeśli Ty zadałeś to pytanie, możesz kontynuować kontakt z tym prawnikiem poprzez e-mail, który od nas otrzymałeś. Nie znalazłeś wyżej odpowiedzi na swój problem? Małoletni może zostać spadkobiercą na podstawie ustawy lub testamentu, czego powodem jest zazwyczaj odrzucenie spadku przez jednego z rodziców. W jaki sposób odrzucić spadek w imieniu małoletniego? Podkreślenia wymaga fakt, że odrzucenie spadku w imieniu małoletniego również wtedy, gdy pasywa spadku wyczerpują lub przewyższają wartość aktywów należy do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka, o czym stanowi art. 101 § 3 Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 31 maja 2019 r. w sprawie o sygn. akt I CZ 44/19, wyrażona w art. 1015 § 2 zasada, iż brak złożenia przez spadkobiercę oświadczenia w terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza, sama przez się nie oznacza, że nie jest możliwe naruszenie interesu małoletniego, a w efekcie, z punktu widzenia jego dobra, odrzucenie spadku jawić się może jako najlepsze rozwiązanie. W razie istnienia długów, małoletni ponosi jednak odpowiedzialność, chociaż do wysokości tzw. stanu czynnego majątku spadkowego (art. 1031 § 2 z czym może się łączyć konieczność udziału w procesach sądowych i obrony swoich praw. Nawet w przypadku przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza małoletni mogliby zostać narażeni na liczne działania zmierzające do zaspokojenia wierzycieli, procesy sądowe i postępowania egzekucyjne, w toku których musiałyby wykazywać stan spadku w chwili jego otwarcia i powoływać się na ograniczenie odpowiedzialności do wartości czynnej spadku, przy możliwości prowadzenia egzekucji także z majątku osobistego dzieci. Odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka, wymaga w pierwszej kolejności uzyskania zezwolenia sądu rodzinnego. Rodzic lub opiekun prawny powinien najpierw złożyć wniosek do sądu rodzinnego o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego. Dopiero posiadając prawomocne postanowienie o udzieleniu przez sąd rodzinny takiej zgody, możliwe jest skuteczne odrzucenie spadku w imieniu małoletniego. W przypadku gdy małoletni mieszka za granicą, odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka nieco się komplikuje. Brak odrzucenia spadku przez małoletniego w terminie sześciu miesięcy od dowiedzenia się o powołaniu do spadku jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza, co oznacza ograniczoną odpowiedzialność za długi spadkodawcy. Jaki sąd jest właściwy w sprawach o zezwolenie na odrzucenie spadku przez małoletniego? W przypadku gdy dziecko ma miejsce zamieszkania w Polsce, sądem właściwy dla rozstrzygnięcia sprawy o udzielenie zgody na odrzucenie spadku będzie sąd rodzinny właściwy dla miejsca zamieszkania dziecka. Sprawa nie jest już taka prosta, gdy dziecko ma miejsce zamieszkania za granicą. Z tego typu sytuacją obecnie spotyka się wiele polskich rodzin, w których rodzice wraz dziećmi mieszkają poza granicami kraju od kilku lat. Prowadzenie sprawy za granicą wymaga profesjonalnej prawnej oraz wiąże się z większymi kosztami. Jeżeli dziecko ma miejsce zwykłego pobytu na terytorium Unii Europejskiej, zastosowanie znajdą przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (dalej jako: rozporządzenie Bruksela II bis). Przepisy powołanego rozporządzenia dotyczą spraw cywilnych, w szczególności przyznawania, wykonywania, przekazywania, pełnego lub częściowego pozbawienia odpowiedzialności rodzicielskiej. Pojęcie odpowiedzialności rodzicielskiej zostało w art. 2 ust. 7 rozporządzenia nr 2201/2003 zdefiniowane szeroko, w tym sensie, że oznacza ono wszystkie prawa i obowiązki odnoszące się do osoby i majątku dziecka przysługujące osobie fizycznej lub prawnej na mocy orzeczenia sądowego, z mocy prawa lub umowy mającej skutek prawny. W świetle rozporządzenia Bruksela II bis podstawą do ustalenia jurysdykcji w sprawach odpowiedzialności rodzicielskiej jest co do zasady miejsce zwykłego pobytu dziecka. Zasada ta doznaje jednak pewnych ograniczeń. Okazuje się, że istnieją odpowiednie, unijne przepisy, które dają możliwość, aby sprawy rodzinne osób zamieszkałych za granicą były rozstrzygane przez polski sąd. Zgodnie z art. art. 12 ust. 3 rozporządzenia Bruksela II bis dla potrzeb postępowania z zakresu odpowiedzialności rodzicielskiej, ustala się jurysdykcję sądu państwa członkowskiego, które nie jest państwem zwykłego pobytu dziecka, jeżeli są łącznie spełnione trzy warunki: dziecko posiada istotny związek z państwem członkowskim (zwłaszcza jeśli jeden z rodziców nadal mieszka w tym państwie członkowskim lub gdy dziecko jest jego obywatelem), rodzice zaakceptowali jurysdykcję tego państwa, wybór polskiego sądu będzie właściwy ze względu na najlepszy interes dziecka. Z powyższego wynika, że jeżeli wykażemy, iż sprawa dotyczy dziecka, które ma istotne związki z Polską, posiada polskie obywatelstwo oraz majątek spadkowy znajduje się w Polsce, to istnieją duże szanse poprowadzenia sprawy w przedmiocie uzyskania zezwolenia na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka w Polsce. Dla ustalenia jurysdykcji istotne znaczenie ma spełnienie dwóch warunków: dziecko jest obywatelem państwa członkowskiego do którego sądu wniesiono sprawę, czyli obywatelem polskim rodzice uznają jurysdykcję tego państwa W uzasadnieniu wniosku należy uzasadnić, iż wybór polskiego sądu będzie właściwy ze względu na dobro dziecka. W tym kontekście warto zwrócić uwagę na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie Eirinodikeio Lerou Leros przeciwko Alessandro Saponaro, Kalliopi-Chloi Xylina, sygn. akt C-565/16. W odpowiedzi na skierowane pytanie prejudycjalne TSUE orzekł, że wniosek złożony wspólnie przez rodziców dziecka w wybranym przez nich sądzie stanowi jednoznaczne uznanie przez nich tej jurysdykcji, a jeśli nie ma elementów wskazujących na to, że prorogacja jurysdykcji mogłaby mieć negatywny wpływ na sytuację dziecka, należy uznać, że jest ona zgodna z dobrem dziecka. TSUE podkreślił także, że w analizowanej sprawie dziecko nie tylko miało obywatelstwo państwa, którego sądy zostały wybrane jako właściwe, ale też to samo państwo było miejscem zamieszkania zmarłego w chwili jego śmierci, a także miejscem położenia majątku spadkowego oraz pasywów obciążających spadek. Elementy te wzmacniają związek dziecka z państwem członkowskim, a sąd wybrany przez rodziców jest w dobrym położeniu, by ocenić kontekst, w jakim miałoby nastąpić odrzucenie spadku. Jeżeli dziecko mieszka poza obszarem UE, zastosowanie może znaleźć Konwencja o jurysdykcji, prawie właściwym, uznawaniu, wykonywaniu i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej oraz środków ochrony dzieci z dnia 19 października 1996 r. (dalej jako: Konwencja haska z 1996 r.) W tym przypadku wniosek o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego należy także złożyć do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce pobytu dziecka. Jeśli dziecko ma miejsce zamieszkania w państwie, które nie jest objęte zakresem stosowania obu powyższych aktów prawnych ani żadnej dwustronnej umowy międzynarodowej, zastosowanie znajdą przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie z art. 11063 do jurysdykcji krajowej należą̨ sprawy z zakresu stosunków między rodzicami a dziećmi, w tym sprawy o zezwolenie na dokonanie przez rodziców czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka (np. odrzucenie spadku) lub na wyrażenie przez rodziców zgody na dokonanie takiej czynności przez dziecko, jeżeli: 1) dziecko, którego sprawa dotyczy, ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej lub 2) wnioskodawca i dziecko, którego sprawa dotyczy, są obywatelami polskimi. W przypadku ustalenia jurysdykcji sądu polskiego zgodnie z art. 569 § 1 właściwy miejscowo będzie sąd opiekuńczy miejsca zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, a w braku miejsca zamieszkania – sąd opiekuńczy miejsca jej pobytu. Jeżeli brak i tej podstawy – właściwy jest sąd rejonowy dla Warszawy. Jaki jest termin na złożenie wniosku o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego? Zgodnie z art. 1015 § 1 termin na przyjęcie lub odrzucenie spadku wynosi sześć miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. W przypadku małoletniego dziecka, znaczenia ma stan wiedzy rodzica lub opiekuna prawnego. Gdy rodzic lub opiekun prawny zamierza złożyć oświadczenie o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego, powinien w tym okresie wystąpić do sądu rodzinnego z wnioskiem o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 22 maja 2018 r., sygn. akt III CZP 102/17, termin przewidziany w art. 1015 § 1 nie może się skończyć przed prawomocnym zakończeniem postępowania o zezwolenie na złożenie przez małoletniego spadkobiercę oświadczenia o odrzuceniu spadku. Po prawomocnym zakończeniu tego postępowania oświadczenie małoletniego powinno być złożone niezwłocznie, chyba że termin ten jeszcze nie upłynął. Jakie są dalsze czynności po uzyskaniu prawomocnego postanowienia o zezwoleniu na odrzucenie spadku przez małoletniego? W przypadku uzyskania prawomocnego postanowienia o zezwoleniu na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego, odrzucenia spadku można dokonać przed notariuszem w kraju, w którym się przebywa. Następnie należy zaopatrzyć ten dokument w apostille, przetłumaczyć przez tłumacza przysięgłego na język polski. Istnieje także możliwość sporządzenia oświadczenia o odrzuceniu spadku, pod którym podpis poświadczy konsul RP w kraju, w którym się przebywa. Uwagi praktyczne: Ze względów praktycznych warto, aby żądanie wniosku o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego sformułować w taki sposób, aby umożliwiało odrzucenie spadku przez matkę lub ojca. Nie można wykluczyć przypadku, gdy zgodnie z orzeczeniem sądu rodzinnego oboje z rodziców uzyskali zgodę na odrzucenie spadku w imieniu małoletnich, a jedno z rodziców z jakiś przyczyn nie będzie mogło złożyć oświadczenia przed notariuszem. W takim wypadku często spotykać się można z odmową ze strony notariusza odebrania oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego dziecka tylko przez jednego z rodziców. Wniosek sformułowany tak jak powyżej wskazano, pozwoli uniknąć sytuacji, w której notariusze odmawiają przyjęcia oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego od jednego rodzica, gdy sąd zezwolił na to obojgu rodzicom. Jaka jest wysokość opłaty sądowej od wniosku? Opłata sądowa od wniosku o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego wynosi 100 złotych. W przypadku gdy jest składany jeden wniosek, który dotyczy kilku małoletnich dzieci należy uiścić opłatę sądową od każdego małoletniego dziecka. Wniosek o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka można złożyć za pośrednictwem pełnomocnika profesjonalnego dysponującego stosownym pełnomocnikiem udzielonym przez rodzica lub opiekuna prawnego. Adwokaci z Naszej Kancelarii zajmują się przygotowaniem wniosków o zezwolenie na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego i reprezentacją klientów przed sądem w tych sprawach na terenie Krakowa i Warszawy oraz w ich okolicach. Jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej w sprawie o odrzucenie spadku w imieniu małoletniego dziecka mieszkającego w Polsce lub za granicą zapraszamy do kontaktu z Nami. Zobacz inne Artykuły Zapraszamy na Facebook Odrzucenie spadku w imieniu dziecka powinno zostać poprzedzone zgodą sądu. Po jej uzyskaniu rodzic może złożyć oświadczenie. Jak może wyglądać wzór wniosku? Zgoda sądu na odrzucenie spadku przez dziecko Zanim rodzice złożą oświadczenie o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego muszą uzyskać na to zgodę sądu. „Złożenie przez rodziców w imieniu małoletniego dziecka oświadczenia o odrzuceniu spadku jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka” – podkreślił Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 22 maja 2018 r. (III CZP 102/17). Pierwszym krokiem jest zatem sporządzenie wniosku o zgodę sądu. Obecnie pismo takie podlega opłacie 100 zł. Wzór można znaleźć w artykule pt. Wniosek o zgodę na odrzucenie spadku w imieniu dziecka WZÓR W tej samej uchwale SN odniósł się również do wątpliwości dotyczących terminu. Zgodnie z art. 1015 § 1 Kodeksu cywilnego ( oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Biorąc pod uwagę, iż samo oświadczenie powinno zostać wcześniej poprzedzone procedurą uzyskania zgody sądu, to zachowanie tego terminu może w praktyce być utrudnione. „Termin przewidziany w art. 1015 § 1 nie może się skończyć przed prawomocnym zakończeniem postępowania o zezwolenie na złożenie przez małoletniego spadkobiercę oświadczenia o odrzuceniu spadku. Po prawomocnym zakończeniu tego postępowania oświadczenie małoletniego powinno być złożone niezwłocznie, chyba że termin ten jeszcze nie upłynął” – uznał Sąd Najwyższy. Odrzucenie spadku w imieniu dziecka – u notariusza czy w sądzie? Oświadczenie o odrzuceniu spadku w imieniu dziecka można złożyć zarówno w sądzie, jak i u notariusza. Od wybranej formy będzie zależała opłata. Odrzucenie spadku w imieniu dziecka - koszt Wniosek do sądu podlega opłacie 100 zł za każde dziecko. U notariusza oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku podlega opłacie 50 zł. Notariusze zwykle doliczają VAT. Opłata pobierana jest również za wypisy. Odrzucenie spadku w imieniu dziecka – wzór pisma Poniżej prosty wzór wniosku do sądu. Pamiętajmy, iż w każdej sprawie pismo będzie wyglądało inaczej. ……………………………………. (Miejscowość, data) Wnioskodawca: …………………………………………………….. …………………………………………………….. …………………………………………………….. (imię i nazwisko, adres, PESEL) w imieniu małoletniego …………………………………………………….. …………………………………………………….. …………………………………………………….. (imię i nazwisko, adres, PESEL) Sąd Rejonowy w …………………………………….. Wydział Cywilny WNIOSEK O ODRZUCENIE SPADKU W IMIENIU MAŁOLETNIEGO Wnoszę o odebranie oświadczenia w imieniu małoletniego ……………………………… o odrzuceniu spadku po ………………………… zmarłym/ej w dniu …………….. w ……………., ostatnio stale zamieszkałym/ej w ……………………. oraz o wyznaczenie w tym celu posiedzenia. ………………………………………… (podpis) Załączniki: 1. odpis skrócony aktu zgonu 2. Dowód uiszczenia opłaty sądowej 3. Odpis postanowienia Wydziału Rodzinnego Uchronić się przed długami spadkodawcy, np. niespłaconym kredytem, można, odrzucając spadek. Oświadczenie o odrzuceniu można złożyć przed notariuszem lub w sądzie rejonowym w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o powołaniu do spadku (art. 1015 kodeksu cywilnego). Zwykle jest to dzień śmierci spadkodawcy. Odrzucenie np. przez dzieci zmarłego sprawia, że w ich miejsce wchodzą ich dzieci. Jeśli nie są pełnoletnie, to oświadczenia składają rodzice po uzyskaniu zgody sądu opiekuńczego. I tu pojawia się problem, bo postępowanie sądowe zabiera kilka miesięcy, a nieraz i więcej. A prawo nie zawiera wyraźnej podstawy pozwalającej na uwzględnienie tej wymuszonej przerwy terminu, a w orzecznictwie są różne stanowiska. Nie ma zaś wątpliwości, że kwestia ta jest bardzo doniosła, w szczególności gdy długi przewyższają aktywa spadku, do którego została powołana osoba małoletnia. O rozstrzygnięcie tej kwestii przez szerszy skład wystąpiła I prezes SN. Małgorzata Gersdorf pyta, czy oświadczenie rodziców o odrzuceniu spadku w imieniu dziecka, którego długi przewyższają aktywa, stanowi czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka, a jeśli tak, to czy taki wniosek ma wpływu na półroczny termin na odrzucenie spadku. Gdyby SN uznał, że tak, to I prezes pyta, czy wniosek o zgodę sądu opiekuńczego oznacza zawieszenie biegu terminu na czas postępowania przed tym sądem czy przerwanie biegu terminu. Do tej pory w części orzeczeń SN uznawał, że nie ma odstępstwa od półrocznego terminu na złożenie oświadczenia – nie ulega on zawieszeniu, przerwaniu bądź „wstrzymaniu". I nie ma znaczenia, że uzyskania prawomocnego orzeczenia sądu opiekuńczego trwa. Część orzeczeń SN przyjmowała zaś, że termin na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego przestaje biec w czasie postępowania o zgodę sądu. Z kolei w niedawnej uchwale z 19 października 2017 r. SN orzekł, że odrzucenie spadku przez dalszych krewnych nie wymaga wcześniej dokładnego ustalenia, że bardziej uprawnieni do spadku już to zrobili (III CZP 48/17). Co oznacza, że w razie wątpliwości można niechciany spadek odrzucić niejako na zapas. Na szczęście dla spadkobierców największe zagrożenie związane z zadłużonym spadkiem zniosła obowiązująca od 18 października 2015 r. nowela kodeksu cywilnego. Ustanowiła ona zasadę, że brak odrzucenia spadku oznacza jego przyjęcie z tzw. dobrodziejstwem inwentarza. To znaczy, że spadkobierca odpowiada za długi zmarłego jedynie do wartości spadku, jaka mu przypadła. Wcześniej, gdy dorosły spadkobierca nie odrzucił spadku, odpowiadał za całe długi zmarłego. Tyle że marny spadek, także z dobrodziejstwem inwentarza, wymaga sporego zachodu i niejeden spadkobierca jest zainteresowany, by nie mieć tego statusu. Stąd tak ważne są warunki, od których uzależnione jest pozbycie się niechcianego spadku. Uchwała poszerzonego składu SN ma je wyjaśnić. ©? Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Sygnatura akt: III CZP 102/17